6 Mayıs 1972,üç fidanın katledildiği Cumhuriyet tarihinin kara bir lekeli, günüdür. Bu gün, ezilenlerin, emekçilerin devrimci önderleri, üç fidanın, katledildiği acı bir gündür.
Köyde öğretmendim. 6 Mayıs günü erkenden kalktım. Koşarak radyoyu açtım. Televizyon yayınları henüz yoktu. Radyo spikeri yüksek sesle bütün dünyaya duyurmak istercesine üç fidanın katledildiği haberini veriyordu.
SÜLEYMAN DEMİREL, “kana, kan, Üçe üç” demiş intikamını almıştı. İNÖNÜ’NÜN, kurtarma çabaları boşa çıkmıştı.
Kan akıtmamışlardı. Güvenlik güçlerinden kimseye kıymamışlardı. Devrimci düşünceyi yaymak istemişlerdi. Bütün suçları Devrimci olmaktı.
SÜLEYMAN DEMİREL, kan davası gütmüştü. Üç fidana acımasızca kıymıştı.
Ölüme giderken korkmamışlardı. Sehpaya cesurca yürümüşlerdi. Kürt ve Türk Halklarının kardeşliğini, gecenin sessizliğini yırtarcasına haykırmışlardı. Altlarındaki sehpayı kendileri itmişlerdi. Keyifle seyreden katilleri ELVERDİLER’E, beklediklerini yaşatmamışlardı.
Onlar ölmedi. Ölümsüzleştiler. Kardeş Türk ve Kürt Halklarının, emekçilerin, ezilenlerin, gönlünde ölümsüzleştiler.
Her 6 Mayıslarda yeniden doğdular.
Fikri TAŞ
