O,YAŞAMA, BİZ ONA DOYAMADIK.

  Babasının sevgili oğluydu.

  Aileye katılan, sevindiren, ikincisiydi.

  Ailenin en hareketli, şen çocuğuydu.

  Oyun onun yaşamının bir parçasıydı.

  Arabalara düşkündü.

  Her şeyi araba yapar sürerdi.

  Mahallede, okulda, yaşadığı hayatın her alanında arkadaşı çoktu.

  Şakayı, espriyi, takılmayı, severdi.

  Korkusuzdu.

  Kendini bizden ayıran hastalığından korkmadığı gibi

  Şehrin merkezinde tutuşan yakıt tankerini, sürücüsü dâhil herkes bırakıp kaçarken, o korkusuzca tankere atlayıp tutuşmuş tankeri şehir dışına çıkararak büyük bir faciayı önlemişti.

  Gözü toktu. Atla, elma gözünde birdi.

  Para pul umurunda değildi.

  Arkadaşları dostları için yapamayacağı fedakârlık yoktu.

  Yardım eli, hep yardıma muhtaçların elindeydi.

  İlaç parası olmayanın ilacı ondandı.

  Yoksullar, engelliler, onun dostuydu.

  Doğa aşığıydı. Her fırsatta kendini doğaya atardı. Oltayla balık avı, yüzmek, onun tutkusuydu.

  DENİZ’E bir başka sevdalıydı. DENİZ ona bütün dünyaları vermişti. ’Babacığım.’Dediğinde yüzünde sevginin bütün gülleri açardı. Her şeyiydi. Onun.

  Yaşama doyamadığı gibi, bütün dünyası olan ona, DENİZ’E de, doyamadı.

   O,DENİZ’E, yaşama doyamadığı gibi, bizde ona, doyamadık.

   Her akşam babasını bekleyen DENİZ’E,’oyuncak almak için çok uzaklara gitti.’Derken, onun çok uzaklara gittiğini bir daha dönemeyeceğini bilerek yaşamak bize DENİZ’DEN çok daha acı vermektedir.

  O,babasının sevgili oğlu, annesinin aşkıydı.

  Yeni bir yılın başında, gün aydınlanırken

  O Yaşama,  bizde, ona doyamadan,

  Habersizce çekip gitti.

 Sonsuza dek bir daha dönmemek üzere.

ACIMIZI PAYLAŞAN DOSTLARIMIZA

 Sevgili oğlumuz GÜRAY’IN vefatı üzerine kelimelerle tarifi imkânsız, bizi yakan büyük acımızı, DERSİM HALKI, büyük bir çoğunlukla paylaştı. Dersim Halkı kendine yakışan dostluk, insanlık örneğini bir kez daha sergiledi. Bizi yalnız bırakmadılar. Hep yanımızda oldular.

  Acımızın her aşamasında, yanımızda olan, acımızı paylaşan, bize destek olan, Dersim Halkına,

  Acımızı bizlerle paylaşan basın mensubu arkadaşlarımıza, mahalli gazetelerimize, Üyesi olduğu Gazeteciler Derneğine,

  Hastane yetkililerine, Cem evi yetkililerine,

  İl dışından, yurt dışından, telefonla arayıp acımızı paylaşan dostlarımıza,

  Cenaze törenine katılan, evimize gelip acımızı paylaşan Sayın Valimize, Belediye Başkanımıza, Üniversitemizin Rektörüne, Emniyet Müdürümüze, vali yardımcılarına, Defterdarımıza, Özel İdare Genel Sekreterine, kurum Müdürlerine,

  İlçelerinden gelip cenaze törenimize katılan, acımızı paylaşan, İlçe Belediye Başkanlarımıza, Mazgirt İlçe Milli Eğitim Müdürüne,

  Siyasi parti temsilcilerine,

  Sivil toplum örgütlerinin temsilcilerine,

  TURKUVAZ Bölge yetkililerine, Elazığ Turkuvaz yetkilisi Muhammet Beye,

 VİYANADAN, arayan, Mahalli Gazetede onunla geçmişte yaşadıklarını, duygu yüküyle anan, üzüntüsünü, büyük acımızı, bizimle paylaşan,  çocukluk arkadaşı Özgür GÖYÜLDARA,

  Bizi bir an yalnız bırakmayan, komşularımıza,

  Çelenk gönderen bütün dostlarımıza,

  Minnet ve şükranlarımızı sunuyoruz.

  ‘İnsanlık, dostluk, acılı, karanlık, dar günler içinmiş.’Derlerdi.

  Dersim Halkı bunun doğruluğunu bize bir kez daha ispatladı.

  Herkes sağ olsun.

Fikri TAŞ